ऐना नभए आफ्नो अनुहार
बाटो भुलेर अल्झिरहेका
भिन्तुना
देख्दछु म
फेवा तालको आगनमा लै लै
घुम्तीमा नआउ है
गोरेटो त्यो गाँउको लौ न आज
गुलाफी घुम्टो उघारी देउ
हास्ने रहरहरु आँशुमा डुबे
खुशी डुबेर जहाँ
कोही टाढा बसी बोलाउछु
लाग्दछ मन तिमीकहा आउन
मैले मेरो माया
मखमली घामको झुल्का
माया तिमीलाई भेट्छु कि भनेर
माया नमार
मेरो मुटु जलाउने
मेरो मुटु जलाउने
मिरमिरे उषामा
मुख देख्दा माया लाग्छ
नमान लाज यस्तरी
नयाँ नयाँ लाग्दछ
पला पला चुमेर
पर लैजाउ फूलहरु
राजामती कुमती (नेवारी)
शिरिष फूल यो निलो
तारा मात्र हैन तिमीलाई
तिमी आयौ कागजको फूल सरी
तिमी कहाँ हरायौ
तिमीलाई अचेल कहाँ भेटुँ
तिमीलाई देख्दा मेरो मन
तिम्रो मेरो जिन्दगी
तोरी फूल्यो लेक नै झुल्यो
उपहार थो मतिना (नेवारी)
यसरी कोही रिसाउदैन
0 comments:
Post a Comment